29
هنر ترجمه و شعر آوانگارد
شاید پیش از ا
ینکه ” حنیف خورشیدی ” باشم ، فقط ” حنیف ” بودم.
با الصاق به نام های بسیار و تن های بی شمار … نامم را پدرم برایم برگزید وهدفم را پدران معنوی ام در ادبیات …در زندگی رنج نکشیده ام مگر رنج درک و دریافت ادبیات کلاسیک و مدرن.
دیدار با شاعران بزرگ { از کودکی } مسیرم را چنان تغییر داد که گاهی یادم می رود چه می خواستم باشم .دیدار با احمد شاملو در خانه ی بیژن نجدی ، پذیرایی از منوچهر آتشی در منزل پدری ، احمد محیط ، احمد میر احسان ، هرمز علی پور ، رستم اله مرادی ، فرامرز سلبمانی ، بیژن نجدی،علی مسعود هزار جریبی، فیروزه میزانی ، مهدی مصلحی ، حسین مهدوی{ م. موید } حسین آتش پرور، علی و محمود و احمد مومنی، حبیب قلیشلی، نصرت رحمانی و … قبل از ۱۵ سالگی مسیر زندگی ام را عوض کرد.
۶ فیلم کوتاه را از سال ۷۶ تا ۸۴ جلوی دوربین برده ام. از سال ۷۹ به طور حرفه ای کار مطبوعاتی را آغاز کرده و سردبیر چند نشریه بوده ام .
از سال ۸۸ مشغول تدوین مانیفست ” غزل محض ” هستم که شاید از همین سایت که جایی برای آوانگاردهاست تقدیم دوستداران شعر کنم.
اما آنچه موجب شد که صفحه ی “شعر جهان” را به عهده بگیرم شاید وجود فقر شدید در این زمینه بود …
ما از دنیای پیرامون بی خبریم و هنر ترجمه ی متون و نقد ادبی در ایران به شدت محدود و معدود است . آگاهی از رویدادها و اتفاقات دنیا همواره بشر را به کندوکاو جهان هستی ترغیب نموده و او را در هاله ای از سوال و پرسش و جستجو برای کشف ناشناخته های جهان فرو برده است.
این صفحه با افتخار در اختیار تمام کسانی ست که دوست دارند بدون مرز و فاصله ی زمانی و زبانی با دنیای پیرامون ارتباط ادبی داشته باشند.
حنیف خورشیدی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
شعر در وضعیت دیگر و نگاه آوانگارد
این بخ
ش زیر نظر آقای علی باباچاهی اداره و به روز می شود. در این جا به شعر در وضعیت دیگر و آثار کسانی که در این راستا می سرایند، پرداخته خواهد شد.
در گام اول و آغاز سایت به خلاصه ای از زندگی و آثار علی باباچاهی به عنوان مدعی و نگاه تاثیرگذار این موضع می پردازیم:
علی باباچاهی متولد سال ۱۳۲۱ در شهرستان کنگان استان بوشهر است. وی دوره دبستان و دبیرستان را در بوشهر گذراند. در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقهمند شد. در مسابقه ادبی دانشآموزی دبیرستانهای بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ میشد اما وقتی یکی از شعرهای این شاعر در مجله امید ایران به عنوان «بهترین شعر هفته» به چاپ رسید، شعرهایش را به امضای خودش در مجلات چاپ کرد. وی پس از اتمام دوره دبیرستان در بوشهر، حدود سال ۴۰ ـ ۳۹ به دانشکده ادبیات شیراز راه یافت. او در این سالها به اتفاق چند تن از دانشجویان، جلساتی ادبی در دانشکده ادبیات شیراز برگزار کرد...
-----------------------------------------------------------------------------------
شعر حجم و نگاه آوانگارد
منصور خو
رشیدی هستم. شاعر و از نسل دوم شاعران حجم گرا ، منتقد شعر و ادبیات داستانی . دوکتاب چاب شده در کارنامه ی خود دارم . و چند مجموعه ی آماده ی چاپ ، نقد و بر رسی مجموعه شعر شاعران کشور در سایت ادبی “پیاده رو ” سهم من است . از میان شاعران حجم گرا یداله رویایی و محمد حسین مدل هستند که تمام آثار چاپ شده ی آن هارا مورد بررسی و تحلیل قرار دادم. اینک،
بهانه شعر است برای خلق رابطه، از میان این همه کلمه. نوشت برای عمر رفته و روزهای نرفته، برای ثبت لحظه های ” آن” . به همین دلیل است که در انتخاب دقت بیش تری از خود نشان خواهیم داد. از شعر شاعران حجم گرا . ناب و موج نو، با زاویه های بسته و باز، منظورم زاویه دید نیست. زاویه ی ماندن و ثبت کردن شعر در سایت ” آوانگارد ” است.
در ذهن مخاطب یک فضای باز برای هر نوع عکس العملی را آ زاد گذاشتیم . یعنی بیرون کشیدن حرف از پرانتز های بسته و نه پرانتز های باز . که اگر با معیار ما در این جایگاه همخوانی داشت، آن را انتخاب و در معرض دید مخاطبان قرار خواهیم داد.
جای حرف دارد این متن پیش‚ رو که هرچه هست. روایت دردمندانه ای است برای شعر. و این شد همه ی آنچه که از متن می خواهیم . از شعر و از گفتگو ، از معرفی کتاب تا چهره های صاحب نام و بی نام در شعر که شاید در این معرفی روزی صاحب نام شوند و آبروی شعر شوند . و افتخار ادبیات این سرزمین.
برای به هم رسیدن و معنای هستی را ورق ورق در پیشانی این سایت نشاندن و آرام گذشتن و ساده نفس کشیدن که یعنی بهانه ی ماندن شویم در هیاهوی راه ، و با راه و در راه شویم . با همگان که با ما می آیند .
ما نیاز مند مشارکت خواننده از طریق حس بینایی هستیم . نیاز به مفسر نداریم . چون نمی خواهیم چیزی را تفسیر کنیم. شالوده شکنی نمی کنیم . . همه را دعوت به خوانش این سایت می کنیم. تا همگان را با حفظ احترام در این جایگاه به خوانش و نویسش بکشانیم.
نظام ارزشی حاکم در این سایت با تمام آداب سایت نویسی رعایت می شود.
طرح واره ها ” هایکو ” های ایرانی را نیز مد نظر قرار می دهیم . یعنی شعر کوتاه ثبت لحظه های ” آن ” را در این مدار با خود همراه می کنیم . از مصاخبه و گفتگو با اهل نظر استقبال می کنیم . معرفی شاعران چهار دهه در دستور کار ما و جود دارد . اگر چه شعر ، دهه و سده نمی شناسد.
اما شناخت شاعران دهه چهل را ضرورت امروز می دانیم. روی کار هیچ شاعری توقف طولانی و تکراری نداریم. زمینه ی معرفی و شناخت را باز می گذاریم.
منصور خورشیدی
-------------------------------------------------------------------------------------------------
آوانگاردیسم و غزل پست مدرن
اگر بخواهم از خودم بگویم یک «سید مهدی موسوی» هستم که خلاصه می شود در هنر و چیزی زیادتر از آن برای گفتن ندارد. شعر و داستان و ترانه و نقد و… به حوزه ی ادبیات مربوط می شود که در آنها نقش مولف و مخاطب را همزمان دارم. در هنرهای دیگر مثل سینما، موسیقی، نقاشی و… صرفا یک مخاطب هستم و شاید گاهی نقدهایی کوتاه نیز نوشته باشم. با اینکه متولد سال ۱۳۵۵ در تهران هستم اما از کودکی در کرج زندگی کرده و شکوفایی شعری خودم در دهه ی شصت و نیمه ی اول دهه ی هفتاد را مدیون این شهرم. در نیمه ی دوم دهه ی هفتاد برای ادامه تحصیل راهی شهر مشهد شدم و در آنجا دکترای داروسازی گرفته ام که تنها ربطش به ادبیات گذران زندگی ام است در کشوری که هنرمندان محکوم به گرسنگی اند.
در سال هایی دور که هنوز جشنواره ها به گند کشیده نشده بودند در بسیاری از آنها شرکت می کردم و مقام های زیادی را کسب کرده بودم که اگرچه باعث خجالت نیست اما نمی تواند سند افتخاری نیز باشد. تا به حال شش مجموعه منتشر کرده ام که یکی از آنها در سال ۱۳۸۱ به نام «فرشته ها خودکشی کردند» زیرزمینی بوده و یکی دیگر به نام «آموزش عروض به زبان ساده» در سال ۱۳۹۰ به صورت الکترونیکی منتشر شده است. مجموعه ای سیصد و چند صفحه ای هم در سال ۱۳۸۹ به نام «پرنده کوچولو؛ نه پرنده بود! نه کوچولو!» به چاپ رسانده ام که در همان نمایشگاه کتاب دچار توقیف و منع پخش شد. به جز اینها سه کتاب دیگر هم دارم که شامل «پر از ستاره ام اما…» در سال ۱۳۷۶، «اینها را فقط به خاطر شما چاپ می کنم» در سال ۱۳۸۴ و «حتی پلاک خانه را» در سال ۱۳۹۱ می شود. کتاب آخر به جنگ و تبعات آن در نسل بعدی در قالب شعر پرداخته و توانست در همان نمایشگاه کتاب به چاپ سوم برسد. در سال های اخیر تعدادی از اشعارم نیز به همراه موزیک توسط خوانندگان خوانده شده که از مطرح ترین آنها می توان به «شاعر تمام شده» اشاره کرد.
از سال ۱۳۷۹ با سایت «غزل پست مدرن» در دنیای مجازی حضور دارم که بعد از سال ۱۳۸۱ در محیط پرشین بلاگ با ایجاد وبلاگ «غزل پست مدرن» به وبلاگ نویسی پرداختم که تا به حال در سه سال اخیر چهار بار مورد فیلتر قرار گرفته و مجبور به کوچ به آدرسی تازه شده ام. سردبیری نشریه ی «همین فردا بود» در سال های ۱۳۸۶ تا خرداد ۱۳۸۸ و همچنین اداره ی کارگاه های ادبی از سال ۱۳۷۷ تاکنون از دیگر فعالیت های ادبی من بوده است.
به نظرم یک هنرمند اگر واقعا هنرمند باشد نمی تواند آوانگارد نباشد. وظیفه ی هنرمند در جلوی خط حرکت کردن و شکستن است. هنرمندی که در عقب مردمش حرکت کند در بهترین حالت «مهدی سهیلی» و «مریم حیدرزاده» خواهد شد! شاید در زمان خودش محبوبیتی نسبی کسب کند اما هیچگاه در دنیای ادبیات جدی جایی نخواهد داشت. البته در هر روزگار هنرمندانی که هنر ژورنالیستی و پاپیولار تولید کنند هم لازمند اما مطمئنا دخلی به ادبیات واقعی ندارند. البته مطمئنا در کوتاه مدت هر اثر آوانگاردی با مخالفت های جاهلان یا کسانی که منافع خویش را درخطر می بینند روبرو خواهد شد اما با گذشت زمان کم کم در ناخودآگاه جمعی مخاطب (اگر دارای ارزش هنری باشد) جای خواهد گرفت.
این سایت نامش آوانگارد است و مطمئنا به چیزی جز هنر آوانگارد نخواهد اندیشید…
سید مهدی موسوی
-----------------------------------------------------------------------------
شعر آزاد و آوانگاردها
شعر بعد از نیما برای ادامه ی حیات خود، فرم و ساختارهای متفاوتی را تجربه کرده است که شاعران را به درک های نو و دریچه های تازه تشویق کرده است.
در این سایت بخش هایی از این تجربه ها در قالب و عناوین متفاوتی چون:
شعر در وضعیت دیگر، غزل پست مدرن، فتو شعر، شعرحجم، زنان پیشرو، شعر جهان
مطرح شده اند که مطئنن شامل تمام تجربه های پسانیمایی نمی شود و اکثرن بعد از انقلاب شروع به رشد و بالش داشته اند؛ لذا بخش شعر آزاد به تجربه ها و اشعاری می پردازد که ماهیت آوانگاردی آن ها را نمی توان نادیده گرفت و در فرم های نام گذاری شده بعد از نیما هم به صورت مطلق قابل ارائه نیستند.
به عبارتی بخش شعر آزاد دریچه ای برای تمام شاعرانی است که در اشعارشان نشانه های آوانگاردی مشهود است و رگه های این پیشرو بودن از منظرهای فرم، ساختار یا محتوا قابل بیان و پیگیری اند.
ما در این بخش منتظر آرا و اشعار شما هستیم.
با مهر
احمد بیرانوند
=====================================
شعر زنان و زنان آوانگارد
در شعر معاصر ما جنبشی زنانه یا فمنیستی شاعرانه، شکل نگرفته است. در شعر زنان پیشرو ما در جستجوی کشف آوانگاردیسم مستقل از زنانگی هستیم. آوانگاردیسمی که در بستر کلیت شعر و ادبیات جریان یافته باشد. شعری پیشرو که از قضا شاعر آن زن است. پر واضح است که با توجه به جامعه شناختی زنانه ممکن است شاخصه های در شعر زنان پیشرو شکل گرفته باشد و ناخودآگاه زنانه در برخورد با هستی ، اشیا و وقایع زندگی روزمره خود را به رخ کشیده باشند. ما بر این هستی شناسی زنانه چشم نخواهیم بست و در شکلی درخور به بیان و به چالش اش خواهیم کشید.
پس ما در این درگاه اگر چه به دنبال زنانگی در شعر آوانگارد نبوده و دنبال آوانگارد بودن در شعر زنان هستیم اما اگر زنانگی رخ نموده باشد و نازک اندیشی زنانه و بازی های زبانی و عبارتی با موقعیت های زنانه در شعر که چه برهنه مثل ” و این منم/ زنی تنها / در آستانه فصلی سرد”فروغ، و یا در پرده مثل شعر “لباس ها را اتو می کنم /بروم طلاق بگیرم”آتفه چهارمحالی، دیده شود این بازی ها را به نقد و بررسی خواهیم نشست.
پس مخاطب این درگاه به هیچ وجه تنها زنان نبوده بلکه مخاطب شعر پیشرو زبان فارسی می باشد و این درگاه فرصتی است تا با پر رنگ کردن المان های پیشرو و دیدن و بیرون کشیدن آنها علاوه بر تقویت آنها در شعر ، آویختن فانوسی باشد در تاریکی لحاظ شاعر.
این درگاه می خواهد پاگردی باشد برای شعر و و شاعران و زیر سایه هیچ فکر و سیاست و اندیشه ای نیست،مستقل و آزاد آزاد.
در این مجال هر چند روز یک بار به معرفی یک شاعر و بررسی اجمالی بر آثارش خواهیم پرداخت چه در معرفی شاعر چه در بیان نقدها و نظرات بی یاری شما به قول فروغ دست های ما “سیمانی ” خواهد بود پس با ایمیل ها و و نقد ها و نظرات این صفحه را به پیش برید.
سمیرا کرمی
========================================
فوتو شعر
فوتو شعر، تنها یک عنوان ترکیبی برای نمایش عکس و شعر در کنار یکدیگر نیست؛ برانگیختگی واژه هایی است که از یک عکس سرشارند و روایتی دیگرگونه و مستقل از نگاه عکاس را می سازند. دراین هم نشینی، تصویر و کلمه به درک و لمس فضایی متفاوت از خود خواهند رسید و سپس با گذار از یکدیگر به شکل نخستین خود بازخواهند گشت. با این تعریف، هر عکس در کنار عنوانی که عکاس بر آن نهاده است، با نامی متفاوت از سوی شاعر نیز دیده خواهد شد و شعر در دو بخش “متن” و “حاشیه” به آنچه که در چهار گوشه ی داخلی عکس جاری است و نادیدنی های که به بیرون از این گوشه ها گسترانیده شده اند، خواهد پرداخت.
در این سایت، ما (مریم احسانی،احمد بیرانوند) گام به گام به تبیین این پروسه خواهیم پرداخت و با مخاطبان آن را در میان خواهیم گذاشت.
برای اطلاع بیشتر رجوع شود به: اینجا
مریم احسانی
آوانگاردها